Airiños airiños, aires Sin ela vivir non podo, non podo vivir contenta, que a donde queira que vaia cróbeme unha sombra espesa. Cróbeme unha espesa nube tal preñada de Campanasde Bastabales, Cando vos oyo tocar, Mórrome de soídades. l. Cando vos oyo tocar, Campaniñas, campaniñas, Sin querer torno á chorar. Cando de lonxe vos oyo, Penso que por min chamades, E das entrañas me doyo. Dóyome de dor ferida, Qu’ antes tiña vida enteira, Y oxe teño media vida. Solo media me deixaron Os que d’ aló me AIRIÑOS AIRIÑOS AIRES Airiños, airiños aires, airiños da miña terra; airiños, airiños aires, airiños, levaime a ela. Sen ela vivir non podo, non podo vivir contenta, que onde queira que eu vaia, cúbreme unha sombra espesa. Cúbreme unha espesa nube tan preñada de tormentas, tal de soidás preñada, que a miña vida envelena. Poemade Rosalía de Castro musicado e cantado por Amancio Prada e as Pandereteiras de Baio. Grupo Los tamaraAlbúm: Na Fermosa GaliciaCanción: Airiños, airiños, airesLetra: Rosalía de CastroMúsica: Prudencio Romo y Ramón Farrán AIRIÑOS AIRIÑOS AIRES, Airiños, airiños aires, airiños d'a miña terra; airiños, airiños aires, airiños, leváime á ela. Sin ela vivir non podo, non podo vivir contenta; qu'adonde queira que vaya cróbeme unha sombra espesa. Cróbome unha espesa nube tal preñada de tormentas, tal de soidás preñada, qu'a miña vida envenena. Letra Rosalia de CastroMúsica: Juan Ramos - Voz: Carol SospedraAgradecementos pola participación no Día de Rosalía 2020 ao alumnado de Educación Infantil e TEXTOSMUSICADOS DE ROSALÍA DE CASTRO. Se han encontrado 12 canciones. María Rosalía Rita de Castro (Santiago de Compostela, 24 de febrero de 1837-Padrón, 15 de julio de 1885) fue una poetisa y novelista española que escribió tanto en gallego como en castellano. Considerada entre los grandes poetas de la literatura ACoral Rosalía de Castro do Colexio de Médicos de Pontevedra interpreta Airiños, airiños aires no Festival das Letras Galegas 2012 no IFEVI Aíndapenso, airiños aires, que dimpois que morta sea, e aló polo camposanto, donde enterrada me teñan, pasés na calada noite runxindo antre a folla seca, ou murmuxando medrosos antre as brancas calaveras; inda dimpois de mortiña, airiños da miña terra, heivos de berrar: "¡Airiños, airiños, levaime a ela!" Autor(es): Rosalía de .

airiños airiños aires rosalia de castro